De geschiedenis van Kymene™: Tientallen jaren succes met natsterktehars

<p>&nbsp;</p> <p>De eerste generatie Kymene, uitgebracht in 1957, bracht een eeuwige revolutie teweeg in de industrie van het papiermaken. Sindsdien zijn onze wetenschappers de basischemie van Kymene blijven verfijnen en hebben ze nieuwere generaties hars gecreëerd die beter zijn voor het milieu en voor onze klanten. We zijn er trots op dat Kymene na meer dan een halve eeuw nog steeds de meest vertrouwde natsterktehars op de markt is.</p> <p><strong>Terug naar het begin</strong></p> <p>Het begon allemaal in 1944, toen onderzoekschemicus Gerald Keim toetrad tot Hercules, de legacy onderneming van Solenis. Keim concentreerde zich aanvankelijk op de ontwikkeling van gemodificeerde ureumformaldehyde (UF)-harsen, de toenmalige standaardtechnologie voor natsterkte, die alleen in zure omgevingen werkte. Met de opkomst van pH-neutrale waarden voor het maken van papier in de papierindustrie in de jaren 1950 begon Keim alternatieve chemische platforms te onderzoeken om UF-harsen te vervangen.</p> <p>In 1957 werd hij succesvol toen zijn experimenten met de reactanten diethyleentriamine, adipinezuur en epichloorhydrine een chemische stof opleverden die onder neutrale pH-omstandigheden een superieure natsterkte kon bieden. Deze chemische stof was polyamidoamine epichloorhydrine (PAE)-hars en kenmerkte het moderne tijdperk van de productie van natsterktepapier. Hercules deed zijn eerste patentaanvraag voor PAE-hars in 1957 en bracht het vervolgens op de markt als Kymene™ 557-natsterktehars.</p> <p>Kymene 557 was meteen een succes. In het eerste jaar verkocht Hercules 7 miljoen pond Kymene 557, en de verkoop steeg tot 70 miljoen pond in 1964. Er werden nog meer ontwikkelingen uitgevoerd om de kosteneffectiviteit te verbeteren door de hoeveelheid vaste stoffen te verhogen. Tegen het midden van de jaren 1980 verkocht Hercules een reeks PAE-harsen op basis van Keims oorspronkelijke werk, nu aangeduid als Generatie 1 (G1) PAE-natsterkteharsen.</p> <p><strong>Een reinigingsmiddel, Kinder Kymene</strong></p> <p>Ondanks het aanvankelijke succes had de eerste generatie Kymene-harsen zijn nadelen, met name dat de harsen schadelijke bijproducten bevatten&nbsp;– voornamelijk 1,3-dichloropropanol (DCP) en 3-monochloropropan-1,3-diol (CPD). Deze bijproducten zijn geclassificeerd als potentieel kankerverwekkend. Daarom gingen de wetenschappers van Hercules weer ijverig aan de slag om het niveau van deze chemicaliën in Kymene-harsen te verminderen. Als gevolg daarvan werd in 1990 de eerste in een reeks van tweede generatie (G2) PAE-technologieën&nbsp;– Kymene SLX&nbsp;– gelanceerd. Negentig procent van de Europese markt voor natsterktehars is in het eerste jaar overgestapt op de nieuwe Kymene. Dit laat zien dat deze nieuwe technologie alom is geaccepteerd in de industrie.</p> <p>Met het uiteindelijke doel om de papierindustrie te voorzien van Kymene-harsen die volledig vrij zijn van schadelijke bijproducten, gingen de wetenschappers van Hercules opnieuw aan de slag om de volgende generatie te ontwikkelen en gingen ze over op een nieuwe methode: biodehalogenering.</p> <p>Met hulp van de Universiteit van Kent, in het Verenigd Koninkrijk, gebruikte Hercules fysisch-chemische methoden om microben te isoleren die DCP en CPD konden metaboliseren tot glycerol, dat vervolgens door<br />de microben als voedsel zou worden geconsumeerd. In tegenstelling tot andere methoden die worden gebruikt om epichloorhydrine-bijproducten te verminderen en te verwijderen, verbruikt biodehalogenering zeer weinig energie, zijn er geen extra chemicaliën nodig en wordt er geen extra afvalstroom gegenereerd. Generatie 3 (G3) werd in 1994 volledig geïntegreerd, maar de wetenschappers van Hercules waren nog steeds op zoek naar de perfecte oplossing, met een hoog percentage vaste stoffen en een laag percentage bijproducten.</p> <p><strong>Van microben tot membranen</strong></p> <p>De ontwikkeling van de biodehalogenering-procedure om de niveaus van DCP en CPD te verlagen tot niet detecteerbare niveaus was een echte 'out-of-the-box'-route naar schonere PAE-technologie. Biodehalogenering beperkte echter ook het niveau van vaste stoffen en vereiste een serieus onderhoudsregime om 'infectie' door andere microben te voorkomen. Dit maakte het proces soms onvoorspelbaar.</p> <p>Om deze beperkingen te overwinnen, onderzochten Hercules-wetenschappers midden jaren 2000 nanofiltratietechnologie (membraanscheiding). Dit proces maakt gebruik van een Kymene-hars dat is behandeld om polymeergebonden CPD (PB-CPD) te vernietigen en leidt het door een nanofiltratieapparaat. Daardoor worden alle bijproducten worden verwijderd terwijl de vaste stoffen en functionaliteit behouden blijven. Hierdoor zijn onze nieuwste G3 Kymene-technologieën in staat om de natsterkteprestaties te maximaliseren en tegelijkertijd de niveaus van DCP, CPD, PB-CPD en algemene AOX (adsorbeerbare organische halogeenverbindingen) bij hogere vaste stoffen te minimaliseren.</p> <p><strong>Vooruitgang</strong></p> <p>Uiteindelijk hebben Solenis en Kymene een lange weg afgelegd: van het uitvinden van een nieuw additief voor natsterkte in het lab tot massale schaling en distributie over de hele wereld. We kunnen niet wachten om de volgende generatie natsterkteharsen te blijven verfijnen en te introduceren die de duurzaamheid en winstgevendheid van onze klanten verbeteren. Bedankt voor uw gezelschap tijdens deze reis.</p> <h6>Mijlpalen van Kymene</h6> <p><strong>1957</strong><br />Eerste octrooiaanvraag ingediend voor polyamidoamine epichloorhydrine&nbsp;(PAE)-harstechnologie, die een nieuw tijdperk inluidt met Kymene 557-natsterktehars.</p> <p><strong>Jaren 80</strong><br />Er wordt begonnen met de ontwikkeling van producten die minder dan 1.000 ppm 1,3-dichloropropanol (1,3-DCP) bevatten.</p> <p><strong>1990</strong><br />Kymene SLX-natsterktehars&nbsp;– een G2-hars met minder dan 1.000 ppm 1,3-DCP&nbsp;– wordt gelanceerd in Europa.</p> <p><strong>1993</strong><br />Kymene ULX-natsterktehars wordt geïntroduceerd in Europa. Dit product maakt gebruik van 'biodehalogenering' om de eerste G3-natsterktehars te worden.</p> <p><strong>1999</strong><br />Weer een eerste lancering, deze keer van de eerste G3-hars waarmee papierfabrikanten producten kunnen produceren met verminderde of niet-detecteerbare niveaus van 3-monochloropropaan-1,2-diol (3-MCPD) en 1,3-DCP.</p> <p><strong>2005</strong><br />Met de lancering van&nbsp;Kymene 217LX-natsterktehars wordt een compleet nieuwe natsterkteharscategorie, G2.5, gecreëerd.</p> <p><strong>2008</strong><br />De membraanscheidingstechnologie wordt geperfectioneerd, waardoor het mogelijk is om G3- natsterkteharsen te produceren met een hoger gehalte aan vaste stoffen en een hogere efficiëntie.</p> <p><strong>2010</strong><br />De G1-portefeuille wordt bijgewerkt met veel lagere 1,3-DCP en 3-MCPD.</p> <p><strong>2012</strong><br />De portefeuilles G2.5 en G3 worden vernieuwd met de introductie van Kymene LHP- en GHP-natsterkteharsen.</p> <p><strong>2015/2016</strong><br />EMEA-portefeuille vernieuwd met G2- en G2.5-producten, nu met &lt;500 ppm 1,3-DCP.</p> <p><strong>2017</strong><br />G1.5, een VOS-vrije, hoogwaardige hars met een uitstekende opslagstabiliteit, wordt in Noord-Amerika gelanceerd.</p> <p><strong>2018</strong><br />Kymene 5720 wordt in Europa geïntroduceerd en biedt een reductie van 99,5 procent in 1,3-DCP in vergelijking met het oorspronkelijke Kymene 557-hars.</p> <p><strong>2020</strong><br />EMEA Portfolio voldoet volledig aan de vereisten voor het EU Ecolabel voor tissue- en handdoekencrepepapier.<br />Kymene 888ULX geïntroduceerd in Azië-Pacific. Eerste G3-hars geproduceerd zonder dat post-reactie zuiveringstechnologie nodig is.</p> <p><strong>Meer informatie</strong></p> <p>Als u een vraag hebt of meer wilt weten over onze <a href="/nl-NL/research-and-development/innovations/kymene-wet-strength-additives/" target="_blank" rel="noopener">Kymene™-natsterkteharsen</a>, vul dan onderstaand formulier in en verstuur het.</p> <p><a href="/en/privacy-statement/">Privacyverklaring</a></p> <p><strong><em>* Geeft een verplicht veld aan</em></strong></p>